هراتی. از اهالی هرات و یکی از شعرای ایران است که در زمان سلطان حسین میرزا میزیسته. از اوست: ترا به مهر و وفا اعتبار نتوان کرد چرا که عمری و بر عمر اعتباری نیست چو سایه بیخود اگر در پی تومی افتم ز من مبین که مرا هیچ اختیاری نیست. (از قاموس الاعلام ترکی)
هراتی. از اهالی هرات و یکی از شعرای ایران است که در زمان سلطان حسین میرزا میزیسته. از اوست: ترا به مهر و وفا اعتبار نتوان کرد چرا که عمری و بر عمر اعتباری نیست چو سایه بیخود اگر در پی تومی افتم ز من مبین که مرا هیچ اختیاری نیست. (از قاموس الاعلام ترکی)
ابوالقاسم طاهر بن احمد هروی. صاحب برید نیشابور بود از ادب بهرۀ وافر داشت و نامه های نیکو می نوشت و اشعار ملیح میسرود. در فضل از همگنان خود یکتابود این اشعار را خود وی برای من انشاد کرده است: اعیذ علاه ان یکون ابتداؤه زیاده علیاه بنقص صدیقه اذا انتهز الاحرار للجود فرصه فللمنع و التعویق ینتهز الفرص و ان ذکرت بیض الایادی فانما یدلک لاتبیض الا من البرص نمونه ای از رسائل او: من شکر البحر علی التدفق والشمس علی التالق و المسک علی التارج و الصبح علی التبلج فقد عاد بتکلف غیر مربح و سعی غیر منجح. (از تتمه الیتیمه ج 2 ص 54)
ابوالقاسم طاهر بن احمد هروی. صاحب برید نیشابور بود از ادب بهرۀ وافر داشت و نامه های نیکو می نوشت و اشعار ملیح میسرود. در فضل از همگنان خود یکتابود این اشعار را خود وی برای من انشاد کرده است: اعیذ علاه ان یکون ابتداؤه زیاده علیاه بنقص صدیقه اذا انتهز الاحرار للجود فرصه فللمنع و التعویق ینتهز الفرص و ان ذکرت بیض الایادی فانما یدلک لاتبیض الا من البرص نمونه ای از رسائل او: من شکر البحر علی التدفق والشمس علی التالق و المسک علی التارج و الصبح علی التبلج فقد عاد بتکلف غیر مربح و سعی غیر منجح. (از تتمه الیتیمه ج 2 ص 54)
